سفارش تبلیغ
صبا ویژن

قلم نوشته...

خدای خوب من ، با من طوری مدارا کردی که گویا تو به من محتاجی و حال اینکه من محتاج احسان توام
((( اغفرلی یا رفیق من لا رفیق له )))

یه لحظه فکر کردم اگه یه وقتی خدا(همون خدایی که میگه اگه بنده های من میزان محبت من رو نسبت به خودشون می دونستن، از خوشحالی می مردن) بخواد از بعضی بنده هاش (امثال من) گلایه کنه شاید به این دو بیتی قناعت کنه

از غم کسی اسیرم که ز مـــــــن خبر ندارد        عجب از محبت من کــــــه در او اثر ندارد
غلط است گفتن این: دل به دل که راه دارد        دل من ز غصه خون شد ، دل او خبر ندارد


خدای من
خدای خوب و مهربان من
خدای لحظه های بی پناهـیم
خدای لحظه های شادِ زندگانی ام
خدای ربنا ی من
خدای لاتزع قلوبنا ی من
دیده ام به دست توست
چشم من  به راه  خوبی ِ ملائکه!!! ، نه
به دست توست
ای که هر خدایْ  گفتنم ، نشانی از جواب توست
ای درود بر نبی و آل ، دعای مستجاب توست
یک دعای دیگری در امتداد آن دعا
کرده ملتی ، اسیر و مبتلا
استجاب این دعا ، میکند جهان ز رنج و غصه ها و غم  رها
تفقدی ، عنایتی
نظر ز لطف،به ساعتی
ساعتی ، ز ظهر جمعه ای
ظهر گفتم و... ، دلم که ریخت ، قلم گریخت
گفتمش: چرا ؟؟؟  کجا ؟ ...  بیا
مانده است این ثنا و این دعا
گفت: ظهر گفتی و مرا به یاد آمد آن صباح، که ظهر روز پیش
چاک چاک نیزه ها و تیغ ها ،می فزود بر اظطراب ِ جان پریش
خواهری میان کودکان
ولی دلش سوار بر یال ذوالجناح ، در میان آن سپاه
اهل خیمه ای ، پُر ز فقر آب
بود کارشان قرار
.
.
.
اهل خیمه ای ، باز هم  پُر ز فقر آب
همان که بود کارشان قرار ، شد از این زمان ، کارشان فرار.


ناگهان قلم شکست، گریست ، ناله کرد ،
گفتمش قلم بیا
تا قلم زنم به وصف آن دیار و آن زمان و آن سرا
گفت: من و تو؟؟؟؟
هرگز نتوانیم ، از آن روز چه دانیم؟
روزی که بسی ریخت ز افلاک
اشک ملکِ زار و پریشان شده بر خاک
گفتم تو بگو ، راهنما ره بنما
گفتا که ز بَعدِ صلواتِ نبی و آل
برگو که خدایا بفرست آن تـَن دلدار
باشد که ز تحتِ کنفِ آن پسرِ حیدرِ کرار
روشن شود اسرار
.
.
.


 برگرد کــــــه بر بهار مــــــا می خندند          یک عده به انتظار ما می خندند
دستان سیاهی که به خون آلود ست         گویند که انتظار مـــــا بیهودست
 
توضیح : من این پست رو بدون مطلب پر رنگ آماده کرده بودم ، بعد گفتم برای ارتباط بالا و پایین خط سیاه یه چیزی بنویسم که این از آب در اومد(که با خدای من شروع شد و ... ) ؛ خط به خط و پشت سر هم می اومد می خواستم به یه جایی برسونمش که برسونه که دعا برای تعجیل در فرج باید برای خدا باشه و برای 14 معصوم ع ، جدای از اینکه از فرج مولا بسیاری بهره ها نصیب ما میشه ، ولی دیگه مخم هنگ کردو نشد بهتر از این بنویسم ، اگه کسی میتونه خوب تمومش کنه بسم الله...

 اَلّلهُمَّ صَلِ عَلی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم وَ فَرَجَنا بــِه


خداجون حلالم کن

سلام

نماز روزتون قبول باشه

امروز از مامانم پرسیدم : چند روز از ماه رمضون مونده
گفتن: 4-5 روز
یهو یاد یه ماه قبل افتادم که از مامانم پرسیده بودم : چند روز به ماه رمضون مونده؟
گفته بودن: 4-5 روز

میگما مهمونی چه زود تموم شد ، خوش به حال اونایی که شکم هاشونو خالی کردن و دل هاشونو پُر

مادر بزرگم وقتی می خواد بره مسافرت ، میگه غریبی غربت ؛ یعنی داریم میریم تو غریبی و غربت، یعنی منو ببخش ( یه جور حلالیت گرفتنه)

منم می خوام به خدا بگم خداجون غریبی غُربت
می خوام بگم خدا جون بدی خوبی دیدی حلالمون کنیم
می خوام بگم خدا جون اگه ما بی خیالت شدیم ، تو یه وقت بی خیال ما نشی ها
می خوام بگم خدا جون یه ماه پیشت بودیم ولی اون جور که باید و شاید ...
می خوام بگم خدا جون حلالمون کن اگه اون طوری که می خواستی نبودیم ؛ اگه بهت ضد حال زدیم
می خوام بگم خدا جون دوسِت دارم ، دوسَم داشته باش
                                                    هر لحظه بیشتر از لحظه قبل
می خوام بگم خدا جون ..................

راستی شما می خواید به خدا چی بگید؟


یا صاحب الزمان ...

                              اِلحَمدُ لِلّه لِکُلِّ نِعَم وَ لِکُلِّ نِغَم

در رهت طی  مراحل  نکنم  پس  چه  کنم ؟                              در سر کوی تو  منزل  نکنم  پس  چه کنم ؟

جان اگر محرم جانان نشود پس چه شود ؟                              خویشتن را به تو واصل نکنم پس چه کنم ؟

دیده  سر مست جمالت  نبود  پس چه بود ؟                              خاک  بر  دیده  عاذل  نکنم  پس  چه  کنم  ؟

عاشق  ول  شده زاری  نکند  پس چه کند ؟                              گریه  شوق چو هاطل  نکنم  پس چه کنم ؟

عشق  ارباب  تحمل نکشد  پس  چه کشد ؟                               حمل بار غمت از دل نکنم  پس  چه کنم  ؟

( در ِ گوشی ) آهای اونهایی که اشکتون برای امامتون جاریه ، بیاین مواظب باشیم که اشک اماممون رو جاری نکنیم

                   به امید دیدار شما در خیل یاران مهدی فاطمه س


چه خوش گذشت ، چه زود گذشت ...

یک سال به ظهور نزدیک شدیم ، به امام زمان عج چطور ؟




به مناسبت اردوی بازدید وبلاگ نویسان از مناطق جنگی جنوب کشور

مقدمه :

1-دوست داشتم این پست رو دست نوشته آپ کنم ، چون دل نوشته هست.

2-این پست به مناسبت هفتم ِ ختم ِ اردو نوشته شده.

3-این پست خیلی طولانیه ، لطفا سر فرصت بخونیدش.

4-هر جا که جمع بستم ، منظورم خودم و امثال خودمه ، نه شما و امثال شما.

5-از راهنمایی هاتون ، بی نصیبم نکنید.

6-اگر هم غلط املایی و انشایی داره ، شرمنده.

التماس دعا.





چه خوش گذشت ،

چه زود گذشت ،

 

چه خوش گذشت ،

چه زود گذشت ،

چه رویایی . . .

                      واقعا مثل یه خواب خوش بود،

                             حالا که بیدار شدیم و خوابمون تموم شده

                                     می گیم ای کاش می شد که بیدار نشیمو رویامون ادامه داشته باشه

                                               با همه سختی هاش و کم و کاستی هاش.

 

چه خوش گذشت ،

چه زود گذشت ،

چه باور نکردنی . . .

                            هنوز باورمون نشده که شهدا نرفتن ، شهدا وایستادن و ما با زمان حرکت کردیم

                                                                   (شهید آوینی/با تلخیص)

هنوز باور نکردیم که شهدا می گردن و زائراشون رو انتخاب می کنن. (البته من رو به خاطر تشابه اسمی اشتباهی دعوت کردن)

 

چه خوش گذشت ،

چه زود گذشت ،

چه دلپذیر . . .

                         دلپذیر که معنیش روش ِ دیگه ، یعنی جایی که دل اونجا رو بپذیره ،

                        دل من که شلمچه رو خیلی پذیرفت همونجاییکه ،

           وایستا ، وایستا ! ! !

                        شاید دل پذیر یعنی اون جایی که یا اون کسی که دل ما رو بپذیره ؛ ها ؟

                       به هر حال هم شلمچه دل منو پذیرفت هم دل من شلمچه رو.

(خدا یا شکرت)

 

چه خوش گذشت ،

چه زود گذشت ،

چه رئال . . .

                                  فکه رو میگم ، مخصوصا با اون روبان های ِ قرمز ِ دو طرف ِ مسیر های ِ بازدید ، که نشون دهنده ی مسیر ِ پاک سازی شده از مین ِ .

                                 خیلی واقعی ، خیلی رئال ، واقعا آدم رو می بره تو فضای اون موقع ها

                 انگار هنوز از اون وَر ِ روبان ، صدای متی ترانا و نراک ِ رزمندگان ِ در حال شهادت شنیده میشه ، که حاکی از اجابت این خاستشونه.

اگه واقعا گوش کنیم ، صداشون میاد.

 

چه خوش گذشت ،

چه زود گذشت ،

چه رمانتیک . . .

شنیدن کی بود مانند دیدن

وقتی می گفتن قبر یکی بوی عطر می ده ، باورم نمی شد ؛

                                                                              تا خودم رفتم و دیدم.

افتاد حالا ... ؟

طلائیه . . .

وقتی می ری سر مزار 5 شهید گمنامش (قابل توجه کسانی که قبلا رفتن ، از اون گنبد طلایی و اون بارگاهی که با نِی درست کرده بودن ، هیچی نمونده ، همش دود شد رفت هوا) تازه می فهمی به جای اون همه زوری که زدی تا زندگیت رو پر از احساس کنی ، باید یه سری به اینجا می زدی تا پر از احساس بشی.

وقتی بو کنی ، بویی نمیاد؛ ! ! !

ولی تا میای باهاشون درد دل کنی ، عطر افشانی شون رو شروع می کنن.

چه عقل پر احساسی

چه احساس پُر منطقی

 

چه خوش گذشت ،

چه زود گذشت ،

چه غریبانه و غیرتمند . . .

                                           اگه بشنوی که شصت و خورده ای آدم با چهل و خورده ای اسلحه + یه دونه آر پی جی ف از وصن شون ، ناموس شون و عزت شون دفاع کردن و تا اونجایی که ممکن بود مانع پیوند خوردن دو تا لشگر عراقی شدن، و با تمام وجود ایستادند ؛ تا دَم مرگ .                                        نَه ، تا خود مرگ ،      تا شهادت  .

جز غربت و غیرت ، بوی دیگه ای میاد ؟ ؟ ؟

                                                                                                             یاد هویزه بخیر ...

                                                                                                 یاد شهید علم الهدی و یارانش.

(یکی از شهدای اونجا همشهری ما بود ، بچه بهشهر)

و از اون وَر وقتی می شنوی که عراقی ها بعد از شهید کردن این بچه ها با تانک از روی اجساد اونها رد شدند ،

بجز یزید و شمر و ابن زیاد و عمر سعد ، اسم دیگه ای به خاطرتون میاد؟

 

چه خوش گذشت ،

چه زود گذشت ،

چه قلب تپنده ای . . .

                                                حسینیه حاج همت رو میگم

انگار اینجا دوپینگ می کردن ،

هر چی خسته و زخمی بر می گشتن دو کوهه واسه تجدید قوا و استراحت ،

همچین که یه نماز شب رو تو حسینیه حاج همت به نماز صبح وصل می کردن ، دیگه انگار نه انگار که اینا همون آدمهای دیشبی اند ، انگار شهید همت دعوتشون می کرد ، که پاشید بیاید ، دنیا که جای موندن نیست.

نمی دونم وا الله . . .

جایی که 27000 نفر از اونجا عمودی رفتن و یا افقی برگشتن یا اصلا بر نگشتن.

 

چه خوش گذشت ،

چه زود گذشت ،

چه جان فزا . . .

چه تکان دهنده . . .

چه پر آرامش . . .

چه ملیح . . .

استخوان های یک شهید

(خدا زیارتش رو قسمتتون کنه)

 







راه است  و

                         چاه  و

                                         دیده ی بینا  و

                                                                        آفتاب.




                                                            التماس دعای فرج

یا زهرای علی ع


از بلاگ تا پلاک

یک سال به ظهور نزدیک شدیم.

به امام زمان عج  چطور ؟؟؟

                                                                              

و در آن هنگام که ملائک نگاهشان را بدرقه راه اباالفضلع می کردند،

و بالهایشان را با گاهواره تنهای علی اصغرع  متبرک می ساختند ،

و با اشک هایشان ، حسینع را غسل می دادند...

می دانستند ... ؟

می دانستند که روزی ، گروهی خواهند آمد ؛

که به فرمان روح الله ، جان فدای الله ِ روح الله می کنند ،

و پای خود را جای ِ پای ِ یاران حسینع می گذارند ؟ 

به مناسبت اردوی از بلاگ تا پلاک

اردوی بازدید جمعی از وبلاگ نویسان از مناطق جنگی جنوب کشور

به امید روزی که عشق شهدا از دلهای مان به اعمالمان ساری و جاری گردد.

اللهم الرزقنا شهادت فی سبیلک تحت رایت نبیک

توضیح : این پست اولین پستی بود که تو اردو نوشته شد ولی خیلی دیر آپ شد.


آغاز ماه ربیع و پایان غم و اندوه شیعیان و آغاز سال نو بر همه دوستداران ولایت و محبین حضرت زینب س به نور و شادی باد.

فکر کنید ...

سلام
تا اونجایی که تو روایات اومده ، از روی علاقه ی شدیدی که امام حسین ع به پدر بزرگوارشون امیر المومنین علی ع داشتند ، اسم تمام پشراسون رو علی گذاشتند و از آنجایی که نامیدن افراد با لقب یا کنیه حتما یه ربط ظاهری یا باطنی داره ، به نظر شما چرا و چطور کنیه ی  امام حسین ع  ابا عبد الله انتخاب شد ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ا


یا باب الحوائج

علم اگر از دست علمدار زمین نمی خورد     دگر کسی به زیر تازیانه ها نمی خورد

وای از دل حسیییییییین ع

هفتمین روز شهادت سید شهدای عالم بر پسر منتظرش و بر شما محبانش تسلیت باد

التماس دعای فرج
یا عباس علی ع

680


السلام علیک یا ابا عبد الله

آجرک الله یا بقیه الله فی مصیبت جدک الحسین ع


سلام، سلامی به مظلومیت سالار کربلا
به صلابت علمدار نینوا
به صبوری زینب کبری س
به بی گناهی شش ماهه ای تشنه
به بیتابی مادری غم دیده
به گرمی آتش خیمه ها
و به تشنگی لبان خشکیده

عزاداری های همه قبول
به امید آنکه خدای حسین ع ، اجر عزاداری هایمان را ، بر طرف شدن موانع ظهور منتقم
خون حسین ع قرار دهد
التماس دعا


www.pelak.blogfa.com  مطالب اون یکی وبلاگم با این فرق فوکوله ها

570


اللهم انی اعوذ بک من نفس لا تشبع

کل نفس بما کسبت رهینه
هر کس در گرو کاری است که انجام می دهد

همه عمر بر ندارم سر از این خمار مستی *** که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی
تو نه ماه و آفتابی که حضور و غیبت افتد ***** دگران روند و آیند و تو همچنان که هستی

الیس الله باحکم الحاکمین
آیا خدا حکم ترین حاکمان نیست



مطالب اون یکی وبلاگم با این فرق فوکوله ها www.pelak.blogfa.com

350 


تولد زمین مبارک ...

ان الانسان لفی خسر

حقش بود اون چهار شنبه یه مطلب میذاشتم ، آخه روز دحوالارض بود. یعنی روز پهن شدن زمین از زیر خانه‌ی کعبه بر روی ‌آب. به عبارتی روز تولد زمین . حضرت ابراهیم ع و حضرت عیسی ع در چنین روزی متولد شدند و امام مهدی عج هم در چنین روزی قیام خواهند کرد. ( انشاالله) ا

الان هم می خوام یه شعر ردیف از لاهوتی بذارم، تو مایه های " خواستن ، توانستن است."

گر  چرخ  به   کام   ما   نگردد   *****   کاری  بکنیم  تا  نگردد
گوییم  به   او   مطیع   ما  شو  *****  یا  می گردد  و  یا  نگردد
گر گشت خوش است ور نه ما دست*****از او نکشیم تا نگردد
در    پنجه ی   اقتدار  انسان  *****   نبود  گره ای  که  وا  نگردد
هرگز  قد   مردمان    آزاد   *****    با   هیچ    فشار    تا    نگردد

اون یکی وبلاگم : www.pelak.blogfa.com

نکته : امتحانای من نزدیکه ، از این به بعد بعد از دعا برای فرج ، یکمی هم برای من دعا کنید/ یا علی